Onderstaand verhaal heb ik een hele tijd geleden geschreven, als ik me het goed herinner voor een verhalenwedstrijd waarbij er al een aantal details die terug moesten komen gegeven waren.
‘Het moet gebeuren, ik kan er niet langer meer tegen’, was wat ze dacht. Ze is trouwens een vrouw van 34 jaar, genaamd Karin van Leemt. Op de EHBO-afdeling van het ziekenhuis, waar ze werkte, had ze al verschillende gevallen gezien, die nog te helpen waren, maar Karin dacht: “Hij moet niet meer te helpen zijn, hij mag het niet overleven.” Ze was al uren aan het nadenken over wat ze nu moest doen en vooral hoe ze het moest doen.
Victor, haar man, belde. Hij ging het niet meer redden om hun zoon Casper op te halen, hij moest overwerken. Hoewel Karin net wilde gaan zwemmen in het net nieuwe zwembad, ging ze dus toch maar Casper op halen. Op school aangekomen kwam Casper naar haar toe en vroeg hij of hij mocht gaan logeren bij iemand uit z’n klas. Karin, alleen thuisgekomen, ging toch nog maar even zwemmen. Ze wilde net onder water gaan zwemmen toen haar mobieltje ging; of ze naar haar werk kon komen, want het was behoorlijk druk. Hoe graag ze ook even tijd voor zichzelf wilde, ging ze toch maar werken.
Zou ze het met de auto moeten doen? Nee, dat zou deuken opleveren. Met een wapen dan? Nee, teveel bloed en de kans dat hij niet meteen dood is. Vergif misschien? Nee, dan zou in het forensisch onderzoek naar boven komen wie het gedaan had. Dan toch maar verdrinken in het zwembad? Zou kunnen, maar dan moet het wel een ongeluk lijken. Ja, het zou verdrinken worden, nu wist ze het zeker.
Na haar werk, wat uiteindelijk maar een paar uurtjes was gebleken, was Karin alsnog om half zeven thuis. Victor kwam een kwartier later thuis. Karin had inmiddels iets te eten gemaakt en een wijntje ingeschonken. Victor was blij om Karin te zien na zo’n lange werkdag. “Wacht maar,” dacht Karin bij zichzelf, “tot vanavond laat.” Na het eten gingen Karin en Victor nog even bij de tv zitten, er was namelijk een leuke film te zien. Karin schonk Victor en zichzelf nog een wijntje in. Victor kon niet zo goed tegen alcohol, maar was de volgende dag toch vrij en schonk zichzelf en zijn vrouw een derde wijntje in, omdat de wijn zo lekker was.
Toen de film was afgelopen, was Victor dronken en wist hij totaal niet meer wat hij deed. Karin bracht hem naar het zwembad en duwde hem daarin. Victor sputterde een beetje tegen, maar werd daar al snel moe van, en stopte daarmee. Hij verdronk..
Karin belde een kwartier later de ambulance. Toen de ambulance aankwam was Victor al overleden. Hij werd onderzocht door de politie en Karin werd verhoord. Het onderzoek wees uiteindelijk uit dat het een ongeluk was van een dronken man die in het zwembad was gevallen en verdronken was. De volgende dag ging ze gewoon naar haar werk…